Prawo łowieckie

Co to jest prawo łowieckie?

Prawo łowieckie jest działem prawa administracyjnego, który reguluje sprawy związane z hodowlą i ochroną zwierzyny łownej oraz jej racjonalne i legalne wprowadzanie do obrotu gospodarczego. Przepisy ustawy z dnia 13 października 1995 roku Prawo łowieckie dokładnie określają kwestie wchodzące w skład tej gałęzi prawa.

Łowiectwo, jako element ochrony środowiska przyrodniczego, w rozumieniu ustawy oznacza ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej. Zwierzęta łowne w stanie wolnym, jako dobro ogólnonarodowe, stanowią własność Skarbu Państwa. Naczelnym organem administracji rządowej w zakresie łowiectwa jest minister właściwy do spraw środowiska. Gospodarka łowiecka (czyli zespół planowanych czynności mających na celu racjonalne gospodarowanie zwierzyną) jest prowadzona na zasadach określonych w ustawie, w oparciu o roczne plany łowieckie i wieloletnie łowieckie plany hodowlane.

Zwierzyna łowna to między innymi: łosie, jelenie, daniele, sarny, dziki, lisy, kuny, jenoty, szopy, bażanty, czy też kuropatwy.

Odstrzały redukcyjne zwierząt łownych w parkach narodowych i rezerwatach przyrody, o których mowa w przepisach o ochronie przyrody, odbywają się na zasadach określonych w ustawie oraz zgodnie z obowiązującymi okresami polowań, warunkami wykonywania polowań i zasadami selekcji populacyjnej i osobniczej zwierząt łownych. Odbywają się one jedynie na podstawie indywidualnego upoważnienia, wystawianego każdorazowo przez odpowiednio dyrektora parku narodowego albo regionalnego dyrektora ochrony środowiska, wskazującego w szczególności gatunek i liczbę sztuk zwierzyny oraz termin ważności upoważnienia. Odstrzały nie mogą mieć miejsca bez nadzoru odpowiedniego podmiotu.

Co to jest łowiectwo?

Łowiectwo to także gospodarowanie populacjami zwierzyny łownej, a w szczególności:

• Tworzenie stałych i okresowych osłon dla zwierzyny;
• Wzbogacanie naturalnej bazy żerowej dla zwierzyny leśnej;
• Zachowanie naturalnych zbiorników wodnych i tworzenie nowych;
• Utrzymywanie korytarzy ekologicznych dla zwierzyny;
• Utrzymywanie równowagi w ekosystemach danych gatunków, zważywszy na ich płeć, wiek i liczebność;
• Ochrona zwierzyny przed zagrożeniem ruchu pojazdów samochodowych na drogach wojewódzkich i krajowych.

Zwierzyna pozyskana w obwodzie łowieckim zgodnie z przepisami prawa stanowi własność dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, a na terenach niewchodzących w skład obwodów łowieckich – własność Skarbu Państwa. Zwierzyna bezprawnie pozyskana stanowi własność Skarbu Państwa. Osoby wykonujące polowanie mogą odstąpioną im zwierzynę spożytkować według własnego uznania, z wyłączeniem odprzedaży.

Członek Polskiego Związku Łowieckiego będący osobą fizyczną podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za przewinienie łowieckie polegające na:

• naruszeniu ustawy i wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych;
• naruszeniu statutu lub innych uchwał organów Polskiego Związku Łowieckiego; 
• wykonywaniu polowania w sposób sprzeczny z etyką łowiecką. 

Odpowiedzialność dyscyplinarna obejmuje także pomocnictwo lub podżeganie do przewinienia łowieckiego.

Karami dyscyplinarnymi są kary zasadnicze i kara dodatkowa. Karami zasadniczymi są:

• nagana;
• zawieszenie w prawach członka Polskiego Związku Łowieckiego na okres od 6 miesięcy do 3 lat;
• wykluczenie z Polskiego Związku Łowieckiego

Karą dodatkową jest zakaz pełnienia funkcji w organach Polskiego Związku Łowieckiego i koła łowieckiego na okres do 5 lat.

Podstawą działalności organów PZŁ i kół łowieckich  jest Statut Polskiego Związku  Łowieckiego.